Atro anyo más tornamos ta casa con a sensación d’os debers bien feitos, d’haber charrau y trobar-nos con a maxima cantidat de companyers de luita, y d’haber aprendiu una mica sobre os prochectos de desembolique más importants que son menazando Aragón, y atros países chirmans.
Una ripa d’actividatz, conciertos,…muitos nuevos como “Ixera” en a foto, qui nos trayó enta Artieda toda la fuerza y rasmia d’os almogavars aragoneses d’a edat meya. Pasabillas, como en a foto d’o cobaixo, que ya son un clasico d’a trobada. Siempre convidaus por tot lo buen fer y carinyo d’os vecins d’Artieda, qui tot ubrindo as puertas pataleras d’o suyo lugar, afalagan con os suyos lamins y embutidos a los chovens que plenan as carreras::
Ta rematar un gran concierto que s’alargó dica altas horas d’a maitinada y que nos deixó a muitos escruxinaus, con as pocas fuerzas que nos ne quedaban d’os 3 diyas “esfendendo a tierra”. O mitin central d’o concierto daría la nota politica y de reivindicación, remerando a fin prencipal d’iste festival, a paralización definitiva d’o recreiximiento de Yesa.